جزوه ی شبکه مقدماتی
http://s7.picofile.com/file/8243974800/Learn_Network_Plus_p30download_com.pdf.html
http://s7.picofile.com/file/8243974800/Learn_Network_Plus_p30download_com.pdf.html
حال اگر قابلیت Seystm Restore ویندوز دچار مشکل شود و یا بنا به دلایلی قادر به پیدا کردن هیچ Restore Point (نقطه بازگشت) در سیستم شما نشود باید چه کار کرد؟در ادامه روش هایی برای درست کردن و استفاده دوباره از این قابلیت را به شما معرفی میکنیم.
قبل از معرفی روش ها بهتر است سری به روشی که قبلا برای بازگردانی فایل و پوشه ها بدون استفاده از برنامه در ویندوز معرفی کردیم بزنید.
استفاده از یک Restore Point دیگر
در صورتی که شما در هنگام استفاده از Seystm Restore گزینه Recommended restore را انتخاب کردید و در پایان پس از انجام عملیات بازیابی و ریستارت شدن سیستم هیچگونه تغییری در سیستم خود مشاهده نکردید میتوانید از گزینه Choose a different restore point استفاده کنید.
با انتخاب این گزینه و با کلیک بر روی دکمه Next شما میتوانید نقاط بازگشت بیشتری را مشاهده کنید
اما با این حال ممکن برخی از نقاط بازگشت بعد از رخ دادن مشکل در سیستم شما ایجاد شده باشند بنابراین میتوانید با انتخاب Show more restore points تمام نقاط بازگشت موجود بر روی درایو های سیستم را از زمان شروع بکار سیستم مشاهده کنید.
استفاده از Safe Mode
طریقه کار کرد Seystm Restore بدین صورت است که فایل های معیوب فعلی را با فایل های سالم سیستمی و غیر سیستمی که در سیستم شما قبلا بکاپ گرفته شده اند جایگزین میکند.حال ممکن است در حین عملیات بازیابی و جایگزینی این فایل ها سیستم به علت وجود نرم افزارهایی همچون آنتی ویروس و یا حتی وجود سرویس های سیستمی،بد افزار و ویروس در سیستم اجازه دسترسی به فایل های بکاپ گرفته شده را به برنامه ندهد و عملیات جایگزنی هیچ نتیجه ای مفیدی نداشته باشد.
از این رو برای عبور از چنین موانعی که اجازه دسترسی به فایل ها را به برنامه Seystm Restore نمیدهد میتوان سیستم عامل را در حالت Safe Mode اجرا و از برنامه Seystm Restore استفاده کرد.در این حالت ویندوز هیچ نرم افزاری را در هنگام شروع بکار ویندوز اجرا نخواهد کرد.
برای بوت کردن سیستم در حالت Safe Mode ، سیستم خود را ریستارت کنید و در زمان بوت شدن سیستم دکمه F8 را نگه دارید.در منو بوت ظاهر شده گزینه Safe Mode را انتخاب و کلید Enter را فشار دهید.
کمی صبر کنید بوت شدن ویندوز در حالت Safe Mode کمی متفاوت تر از بوت شدن ویندوز در حالت عادی است.پس از ورود به ویندوز System Restore را اجرا کنید.پس از پایان عملیات بازیابی فقط کافیست سیستم را ریستارت کنید تا ویندوز در حالت عادی بوت شود،پس از بوت شدن ویندوز سیستم عامل شما باید به حالت صحیح خود بازگشته باشد.
این اتفاق برای اکثر افرادی که با کامپیوتر کار می کنند افتاده است. وخامت اوضاع وقتی مشخص میشود که شما کار ضروری با کامپیوتر خود داشته باشید و روشن نشود! ما در این مطلب آموزشی سعی کردیم با استفاده از تجارب مختلف در مورد این مسئله راه کارهای مناسبی برای شما ذکر کنیم.
برای رفع مشکل روشن نشدن کامپیوتر، لازم نیست که یک تعمیرکار حرفه ای باشید. این مشکل در 90 درصد موارد توسط خود شما و بدون نیاز به هیچ کمکی قابل برطرف کردن است. پس اعتماد به نفس داشته باشید و نکات مهم این مقاله استفاده کنید.
قطعات غیرضروریها را جدا کنید
اگر کامپیوتری روشن نشود، اولین کاری که میکنیم این است که کابل همه قطعات غیرضروری سیستم را جدا، یا حتی به صورت فیزیکی خارج میکنیم. این مرحله شامل این موارد است:
کارت های PCI ،ISA ،PCI Express و همه چیز به جز کارت گرافیک باید خارج شود. از جمله کارتهایی که باید خارج شوند میتوان به کارت صدا، کارت شبکه، مودم و کارتهای رابط اضافی اشاره کرد.
در مورد هارد دیسک، تنها لازم است برق آنها را قطع کنید.
در مورد درایو CD/DVD، این قطعات نیز تنها با جداکردن کابل برق از مدار سیستم خارج میشوند.
پس از این کارها، دوباره دکمه پاور را فشار دهید. آیا فعالیتی مشاهده میکنید؟ آیا روی مادربوردتان یک چراغ پاور وجود دارد؟
اگر چراغ پاور مادربرد به طور ضعیفی روشن میشود اما سیستم بالا نمیآید، احتمال دارد که ایراد از خود مادربرد یا منبع تغذیه باشد. در کامپیوترهای قدیمی پیش میآید که یکی از خازنهای مادربرد ترکیده و مایع درون آن به بیرون نشت کند و باعث اشکالاتی از این دست شود. نگاهی به گوشه و کنار مادربرد خود بیندازید و ببینید که آیا میتوانید نشانهای از یک خازن متورم بیابید؟ ممکن است بالای آن باز شده باشد، شاید مایعی قهوهای رنگ روی مادربورد ببینید یا ممکن است خازن تنها اندکی باد کرده باشد :

اگر نشانهای که حاکی از مشکلات خازنها باشد پیدا نکردید، آنگاه باید منبع تغذیه را بررسی کنید.
بررسی یک منبع تغذیه معیوب:
منبع تغذیه (Power) در کنار هارد درایو و فن یکی از قطعاتی است که زیاد دچار مشکل میشود و مشکلات آن یا ناشی از فن داخل خود منبع تغذیه است و یا باز هم خازنها دچار مشکل شدهاند. در هر صورت، تحت هیچ شرایطی نباید اقدام به تعمیر یک Power معیوب کنید، تنها گزینه ممکن تعویض آن است. حتی اگر به ظاهر خراب باشد، باز هم احتمال بسیار زیادی وجود دارد که ولتاژ بالایی داخل آن ذخیره شده باشد.
دو راه برای شناسایی یک منبع تغذیه (پاور) معیوب وجود دارد. یکی استفاده از یک منبع تغذیه جایگزین است، و دیگری نصب همین منبع تغذیه روی یک کامپیوتر دیگر. اگر یک منبع تغذیه جایگزینردارید، منبع تغذیه فعلی را درآورده و قطعه یدکی را جایگزین آن کنید. اگر یک کامپیوتر دیگر در دسترس دارید، منبع تغذیهاش را درآورده و منبع تغذیه مشکوک را روی آن امتحان کنید. مشخص است که به این ترتیب اگر اشکال از منبع تغذیه باشد به مسئله پی خواهید برد. به منظور جلوگیری از نتیجهگیری اشتباه، مطمئن شوید که همه کابل ها را متصل کردهاید. مادربوردهای جدید علاوه بر فیشهای بزرگ 20 پین، برای تأمین برق پردازشگر یا کارت گرافیک نیازمند فیشهای 4 یا 8 پین نیز هستند. دفترچه راهنمای مادربوردتان را مطالعه کنید و یا در اطراف فن CPU خود به دنبال چنین رابطهایی بگردید.

آخرین راه باقی مانده این است که قطعه مشکوک را در یک کامپیوتر دیگر امتحان کنید اما بدانید که احتمال دارید این کار به قطعه شما آسیب بزند. بنابراین توصیه میکنم از انجام دادن این عمل با سختافزارهایی که برایتان اهمیت دارند خودداری کنید.
جدا کردن یک قطعه، مشکل را حل کرد!
اگر همه قطعات غیرضروری را جدا کردید و کامپیوتر به خوبی بالا آمد، میتوانید وارد مرحله طاقتفرسای آزمایش تک تک قطعات شوید. با کارت گرافیک شروع کنید، سپس سراغ سایر کارتها و قطعات بروید و این روند را آنقدر ادامه دهید تا قطعهای که جلوی روشن شدن سیستم را گرفته پیدا کنید.
بوق زدن
کامپیوترها واقعا قدرت خوبی در تشخیص اشکالات خود دارند و اغلب از طریق یک سری بوق خاص، به تولید کدهای خطا میپردازند. اگرچه نوع این بوق ها در بین سازندگان مختلف، متفاوت است اما میتوانید مطمئن باشید که یا اشکال از CPU است، یا حافظه و یا کارت گرافیک. دفترچه راهنما یا وبسایت شرکت سازنده مادربردتان را جهت آگاهی از معنای هر بوق خاص مطالعه کنید. علاوه بر این، میتوانید نگاهی به جدول کدهای عمومی بوق بایوس های قدیمی بیندازید. متداول ترین بوقی که میتوانیم به آن اشاره کنیم، یک سری بوق ممتد است که نشانه خطا در حافظه میباشد و اشکال ممکن است تنها ناشی از قرار نگرفتن صحیح کارت حافظه در شیار خود باشد (که اغلب در جریان حمل و نقل از جای خود خارج میشود).
اگر کامپیوترتان روشن میشود و به درستی کار میکند اما گاهی اوقات در حین استفاده صدای یک سری بوق به گوشتان میخورد، معنایش این است که دمای سی پی یو بیش از حد بالا رفته است. این اتفاق بیشتر به دلیل نقص عملکرد فن رخ میدهد. به عنوان یک راه حل کوتاه مدت، میتوانید گرد و خاک روی گرماگیر (هیت سینک) و فن را پاک کنید اما به فکر تعویض کل قطعه باشید. انجام این عمل را به افراد مبتدی توصیه نمیکنیم اما اگر مصمم هستید سختافزار کامپیوترتان به صورت کارآمد عمل کند، بد نیست این کار را بیاموزید.
اگر به هر دلیلی احساس می کنید که قادر به انجام دادن موارد بالا نیستید بهتر است از کسانی که قبلا این کار ها را انجام داده اند کمک بگیرید و از آنها بخواهید که به صورت عملی به شما یاد دهند. اما اگر توصیه ما را میخواهید، اعتماد به نفس داشته باشید و خودتان وارد عمل شوید. مطمئن باشید بعد از چندبار آزمون و خطا میتوانید تعمیرکار همیشگی کامپیوتر خود و اطرافیان باشید.






در صورتی که مایل هستید برای بازدیدکنندگان وبلاگ شما موسیقی خاصی پخش شود میتوانید با قرار دادن کد خاصی در قالب یا بخش تنظیمات وبلاگ خود اینکار را انجام دهید.
قبلا از آنکه با نحوه قرار دادن کدهای پخش موسیقی در وبلاگ آشنا شوید لازم است اطلاعاتی درباره انواع فایلهای موسیقی مورد استفاده در وب داشته باشید. فایلهای موسیقی رایج و مورد استفاده در اینترنت به شرح زیر است.
1.فایلهای می دی (Midi) : پسوند نام فایل آنها mid است و از مهمترین خصوصیت آنها حجم بسیار کم آنها برای مدت زیادی موسیقی است. اینگونه فایلها فاقد صدای خواننده یا برخی از ادوات موسیقی هستند .
2. فایلهای Wav :این فایلها میتوانند میتوانند حاوی انواعی موسیقی و یا کلام باشند هر چند به دلیل حجم بالا چندان در وب و اینترنت استفاده نمی شوند.
3. فایلهای MP3 و WMA : اینگونه فایلها که امروزه نیز بسیار رایج هستند فایلهای فشرده موسیقی هستند و میتوانند حاوی هر نوع موسیقی یا کلام باشند در حال حاضر فرمت MP3 یکی از رایجترین فرمتها برای فایلهای موسیقی بخصوص در اینترنت است.
4.فرمتهای مورد استفاده نرم افزار Real Audio : فایلهایی با این فرمت برای رادیوهای اینترنتی و پخش برنامه تصویری بصورت همزمان در اینترنت کاربرد فراوان دارند. این فرمت با وجود کاهش حجم فایلهای موسیقی به دلیل کیفیت پایین تر و همچنین لزوم نصب نرم افزار Real Player چندان در وبلاگها استفاده نمی شود.
5. دیگر شیوه های بخش موسیقی: برای بخش موسیقی میتواند از فلش Flash (فایلهای با پسوند swf) و همچنین دیگر فرمتهای موسیقی استفاده کرد که البته استفاده از هرکدام نقاط ضعف و قوتی دارد.
با توجه به رایج بودن استفاده از فرمت Midi و همچنین Mp3 یا Wma برای پخش موسیقی در وبلاگها در ادامه نحوه قراردادن کدهای خاص آنها در وبلاگ توضیح میدهیم.
برای بخش اگر فایل موسیقی مورد نظر شما در اینترنت و در وب سایت خاصی است کار شما ساده است و تنها کافیست آدرس اینترنتی فایل فوق را در کدهای زیر قرار دهید اما در غیر اینصورت بایستی فایل موسیقی خود را در وب قرار دهید که برای اینکار میتوانید از سایتهایی که فضای مجانی در اختیار شما قرار میدهند (مانند پرشین گیگ یا googlepages.com ) استفاده کنید.
برای پخش موسیقی در پس زمینه وبلاگ و به دور از چشم کاربر میتواند کد زیر استفاده کنید
پارامتر loop تعداد تکرار شدن موزیک را تعیین میکند , اگر این مقدار برابر 1- باشد آهنگ شما به طور مداوم تکرار خواهد شد و اگر این مقدار برابر عددی بالاتر از صفر باشد به همین تعداد تکرار خواهد شد (مثلا اگر loop برابر 2 باشد آهنگ 2 بار تکرار خواهد شد)
روش دیگر استفاده از کنترل Media Player در وبلاگ است . یکی از دلایل استفاده از این شیوه قرار دادن امکان کنترل در نحوه پخش موسیقی است بطورکه بازدیدکنندگان میتوانند بطور دلخوه موسیقی را قطع با وصل کنند و صدای آن را کم یا زیاد کنند برای استفاده از کنترل فوق از کدهای زیر در قالب وبلاگ یا کدهای اختصاصی کاربر در بخش تنظیمات وبلاگ استفاده کنید.
پارامترها :
autostart : اگر این مقدار برابر true باشد آهنگ شما بعد از لود شدن شروع به پخش خواهد کرد و اگر برابر false باشد تا زمانی که کاربر دستور پخش را ندهد فایل موزیک پخش نخواهد شد
hidden : اگر این مقدار برابر true باشد کنترلر از دید کاربر پنهان خواهد ماند.
loop : اگر این مقدار برابر true باشد موزیک بعد از اتمام دوباره شروع به پخش خواهد کرد و در صورتی که برابر false باشد 1 بار پخش خواهد شد
width : عرض کنترلر را تعیین میکند.توجه داشته باشید کم کردن عرض کنترلر باعث پنهان شدن تعدادی از امکانات (مانند کنترل صدا) خواهد شد اما اگر میخواهید آنرا در گوشه صفحه وبلاگ قرار دهید یا کدهای اختصاصی کاربر در بخش تنظیمات وبلاگ بایستی از مقادیری مانند ۱۵0 یا ۱۴۰ استفاده کنید
height : ارتفاع کنترل را تعیین میکند
در پایان آنکه استفاده از موسیقی در وبلاگ با وجود جاذبه اولیه آن میتواند باعث نارضایتی بازدیدکنندگان نیز شود و اصولا پخش موسیقی همراه با بازشدن وبلاگ چندان حرفه ایی نیست. در نظر داشته باشید که در صورتی که بازدیدکننده شما در محل کار ، اواخر شب یا در هنگام گوش دادن به موسیقی دیگری وبلاگ را برای مطالعه باز کند موسیقی وبلاگ شما می تواند باعث آزار وی شود.
همچنین با توجه به اینکه دانلود کامل فایل موسیقی برای کاربران Dailup بخصوص در ایران مدت زمان زیادی را می طلبد سعی کنید از فایلهای کم حجم استفاده کنید نرم افزارهایی وجود دارند که با کاهش کیفیت موسیقی حجم کلی فایل را به شکل محسوسی کاهش می دهند.
دراین جزوه سعی شده است عمده مطالب مربوط به اسمبل یک سیستم رایانه ای و حتی راه اندازی ساده ی سک شبکه ی خانگی ، مطالبی آورده شود . امید است گامی در جهت علم IT کرده باشیم .
http://uplod.ir/dineojf51hya/فصل_اول_-_آشنایی_با_مبانی_آی_تی.pptx.htm
http://uplod.ir/jyz80wux5sey/فصل_دوم_-_مفاهیم_اساسی_رایانه_ها.pptx.htm
http://uplod.ir/nmos6m1gqgne/فصل_سوم_سخت_افزار_ونرم_افزاررایانه_ای.pptx.htm
http://uplod.ir/spat4ma9voat/فصل_چهارم_-_شبکه_های_رایانه_ای.pptx.htm
http://uplod.ir/e9357dt35sr1/فصل_پنجم_-_امنیت_شبکه_و_سیستم_های_اطلاعاتی.pptx.htm
http://uplod.ir/79t64nf4396j/فصل_ششم_-_کاربرد_های_آی_تی.pptx.htm
ابتدا رایانه را خاموش و سپس برق آن را قطع کنید. حال با احتیاط قاب کیس رایانه خود را باز کنید. خیلی دقت کنید و مراقب باشید، مخصوصا اگر برای اولین بار این کار را تجربه میکنید. هیچ جسم فلزی را داخل کیس و نزدیک بردهای رایانه نبرید چون امکان دارد به قطعات الکترونیکی آن صدمه بزند. از لمس کردن قطعات الکترونیکی روی بردهای(مدارهای الکترونیکی) رایانهتان پرهیز کنید، زیرا احتمال دارد الکتریسته ساکن حاصل از اصطکاک لباس شما و... باعث صدمه زدن و سوختن آن قطعه شود. حالا با احتیاط گرد و غبار جمع شده در کف کیس را تمیز کنید. مطمئن شوید که فنهای سیستمتان به نرمی میچرخند و گرد و غباری هم روی آنها نیست.
بعد از اتمام این کار قاب کیس را ببندید، برق را وصل و رایانهتان را روشن کنید. حالا نوبت حذف برنامههای غیرضروری روی سیستم است، برای این منظور به منوی Start رفته و بعد Control panel را انتخاب کنید تا پنجره آن باز شود.
سپس Add or Remove Programs را انتخاب کرده و روی آن کلیک کنید. پنجرهای باز میشود و لیست برنامههای نصب شده بر روی رایانهتان را نشان میدهد. نرمافزارهایی را که نصب کردید و نیازی به آنها ندارید انتخاب کرده و حذف کنید. با سایر برنامههای نصب شده کاری نداشته باشید چون در صورتی که یک راهانداز سختافزار و یا یک برنامه ضروری سیستم خود را حذف کنید، سیستم شما با مشکل روبهرو میشود.
2-- پاک کردن فایلهای غیرضروری
پس از اتمام این کار فرصت خوبی است که هارددیسک خود را مرتب کنید. برای این منظور درایو C «هر درایوی که ویندوز در آن نصب شده است» را انتخاب و سپس کلیک راست کنید و گزینه آخر یعنی Properties را انتخاب کنید، پنجره جدیدی باز میشود، روی Disk Cleanup کلیک کنید تا اجرا شود سپس قسمتهایی که حجم زیادی اشغال کردند، در صورتی که نیازی به آنها نداشتید انتخاب کرده و سپس روی OK کلیک کنید.
هر چه این هارددیسک پرتر باشد، کار کردن با رایانه سختتر میشود.فایلهای قدیمی زیاد فضای ارزشمند رایانه شما را اشغال کردهاند.برای تشخیص این فایلها تنها کافی است که یک اپلیکیشن دانلود کنید.
برنامههای مختلفی در بازار برای پی سی و مک موجود است. برای پی.سی، SpaceSniffer یا WinDirStat میتواند به شما کمک کند تا ببینید کدام فایلها بیشترین حجم از هارددیسک شما را اشغال کردهاند.
اگر از سیستمعامل OS X و رایانه مک استفاده میکنید، راه سادهتری هم وجود دارد، با امکان جستجوی Finder.
این برنامه به شما امکان میدهد که هر چیز روی رایانه مک شما وجود دارد، از جمله اپها و برنامهها، هارددیسکها، فایلها، فولدرها و درایوهای دی وی دی را، به شکلی بصری و کاربردی مشاهده کنید.
3- - مرتب کردن فایلها
با چیده شدن فایلها به طور مرتب و منظم در کنار هم سرعت و کارایی هارد دیسک و مسلما رایانهتان بیشتر میشود. این کار به Defrag کردن معروف است. باید Tools را از همان پنجره Properties درایوتان انتخاب کنید. در این قسمت سه بخش وجود دارد که ما بخش Defragmentation را انتخاب میکنیم تا پنجره آن باز شود. حالا درایو C را انتخاب و سپس روی دکمه Defragment کلیک میکنیم تا کار Defrag آغاز شود ممکن است انجام این کار زمان زیادی ببرد، البته این بستگی به ظرفیت هارد دیسکتان و اینکه چقدر از آن اشغال شده است دارد. این کار را برای سایر درایوهایتان نیز انجام دهید.ضمنا برنامههای مخصوص این کار وجود دارد، مانند Smart Defrag 3 (برای Windows 8.1) و iDefrag (برای سیستمعامل OS X اپل).
4-- جلوگیری از اجرای خودبه خود برنامه ها
پس از انجام این کارها حالا وقت آن رسیده تا از شر یکسری برنامههای غیرضروری که در هنگام بالا آمدن ویندوز اجرا میشوند و با اشغال فضایی از حافظه و گهگاه استفاده از Cpu، سرعت و کارایی رایانهتان را کاهش میدهند، خلاص شوید. برای این منظور به منوی Start، بروید و Run را انتخاب کنید. حالا در پنجره باز شده عبارت msconfig را تایپ و سپس ok را کلیک کنید.
پنجره جدیدی باز میشود. گزینه آخر یعنی Start up را انتخاب کنید. حالا لیست تمامی برنامههایی که در هنگام شروع به کار ویندوز، آنها نیز اجرا میشوند ظاهر میشود. باید برنامههای غیرضروری را انتخاب کنید و تیک جلوی آنها را بردارید. به طور مثال دنبال برنامههایی مانند Nero، winamp، iTunes Helper و... بگردید و دقت کنید که فقط تیک آنها را بردارید و Disable نکنید و به سایر بخشها نیز اکیدا دست نزنید که امکان دارد ویندوزتان صدمه جدی ببیند و احتمال اینکه ویندوزتان بالا نیاید بسیار زیاد است. پس از اتمام این مراحل یکبار رایانه خود را خاموش و سپس دوباره آن را راهاندازی کنید
اگر رایانه مک دارید، در System Preferences گزینه Users and Groups را انتخاب کنید و روی برنامهای که میخواهید متوقف کنید، کلیک کنید.
5- - استفاده از برنامههای تحت وب
6- از بین بردن ویروس ها و بدافزارها
برخی معتقدند که بدون نرمافزارهای ویروسیاب میتوان سر کرد.
به گفته آنها این نرمافزارها، بخصوص در پی.سیهای قدیمیتر، حافظه و قدرت زیادی از رایانه را مصرف میکند.
ولی کسانی که متخصص نیستند، بهتر است جانب احتیاط را رعایت کنند و نرمافزارهای ویروسیاب نصب کنند.
باید نرمافزار ویروسیاب خود را بر اساس مشخصات رایانهتان انتخاب کنید.
از جمله این برنامهها که کمترین حافظه و قدرت رایانه شما را مصرف میکند، میتوان به Microsoft Security Essentials، Panda Cloud و Avira اشاره کرد. برای پی.سی این لیست خیلی بلندبالا است.
با این که افسانه در امان بودن رایانههای مک از دست ویروسها به گوش رسیده، در صورتی که مک شما از حالت عادی کندتر شده است، احتمال وجود ویروس را نادیده نگیرید.
با یک ابزار رایگان، مانند ویروسیاب Avast یا Sophos میتوانید خود را بیمه کنید.
نیازی به نصب آنتی ویروس نیست
دو دلیل عمده ای که برای عدم نیاز به نصب آنتی ویروس گفته می شود این است که، "من از مک استفاده می کنم و کامپیوتر های مک ویروسی نمی شوند" و "من در اینترنت وارد سایت های غیر مجاز نمی شوم".
هردوی این جملات غلط هستند و شما همیشه به یک آنتی ویروس نیاز دارید.
در رابطه با مبحث مک، کامپیوتر های مک در گذشته نسبت به ویروس ها مقاوم بودند، در حالی که کامپیوتر های ویندوز بدلیل اینکه برای بازار نرم افزاری آزاد، راه را برای توسعه دهندگان نرم افزاری باز می گذاشت، بیشتر مورد توجه هکر ها قرار می گرفت. اما مدتی است که مک نیز به سمت بازار ویندوز خیز برداشته، و این یعنی راه برای هکر ها باز می شود و مک دیگر مثل قبل امن نیست.
درباره کاربرانی که می گویند ما بصورت امن فعالیت می کنیم، باید گفت که یک کامپیوتر همیشه در معرض ویروس قرار دارد و هیچگاه نمی توان ادعا کرد که یک کامپیوتر امکان ندارد که به ویروس آلوده شود.

هر زمانی که یک کامپیوتر با کندی سرعت مواجه می شود، رایج ترین و اشتباه ترین چیزی که به آن نسبت داده می شود، بد افزار است. اما رایج ترین مسئله اسن است که شاید تعداد زیادی برنامه در حال اجرا بصورت پس زمینه هستند. مانند پلاگین های بلا استفاده و Add on ها که فعالیت CPU را افزایش می دهند. و یا همچنین کافی نبودن فضای RAM و یا حافظه دائم، و یا حتی یک ایراد سخت افزاری. حتی فرسوده شدن کامپیوتر نیز می تواند موجب کندی سرعت شود.
کامپیوتر هایی که سیستم عاملشان ویندوز است، دارای یک واحد دیفرگ کردن خودکار هستند که در بازه های زمانی از پیش تعیین شده بصورت پس زمینه فعالیت می کنند. در کامپیوتر های مک نیز فایل های سیستمی وجود دارند که فایل های دیگر را بصورت خودکار تحت پردازشی با عنوان HFC یا Hot File adaptive Clustring به معنی دسته بندی فایل های تطبیق پذیر، دیفرگ می کنند.
به علاوه اینکه، بسیاری از کامپیوتر های مدرن امروزه مجهز به SSD یا حافظه Flash هستند که دیفرگ کردن موجب صدمه زدن به آنها می شود.
سلام دوستان عزیزم .. تنظیمات پیشفرض adsl را از متن زیر بیاموزید . توجه کنید دستورالعمل ها را دقیق وارد کنید .
تنظیمات مودم ADSL
برای ورود به صفحه تنظیمات مودم ADSL ابتدا در نوار نشانی مرورگرتان 192.168.1.1 را وارد کنید. بعد از اینکه به این نشانی رفتید کادری باز میشود که از شما نام کاربری و رمز عبور میخواهد.
این نام کاربری و رمز عبور مربوط به صفحه تنظیمات مودم ADSL شماست تا هر کسی به تنظیمات مودم شما دسترسی نداشته باشد. نام کاربری و رمز عبور بسیاری از مودمهای ADSL همان کلمه admin است. اگر نشانی مودم و رمز و شناسهاش چنانچه گفته شد نبود، به راهنمای داخل جعبه مودم مراجعه کنید.
تنظیمات مودم ADSL با استفاده از Setup Wizard
واژه Wizard در لغت به معنای جادوگر است، اما در دنیای نرم افزار به برنامه های کمکی کوچکی گفته میشود که برای تنظیمات یک نرمافزار، ابتدا یکسری اطلاعات را از کاربر گرفته سپس تمام کارها را طبق سفارش کاربر انجام میدهد. در بخش تنظیمات هریک از مودمهای ADSL که دقت کنید میتوانید یک گزینه با عنوان Setup Wizard یا Quick Setup را پیدا کنید. روی این گزینه کلیک کنید.
در هر مرحله یک فرم کوچک وجود دارد که در اینجا به آنها خواهیم پرداخت:
مرحله 1 ـ تنظیمات مربوط به VPI و VCI
VPI همراه VCI برای شناسایی مقصد بعدی یک سلول در زمان عبور بهوسیله یکسری سوئیچهای ATM به کار می رود و مسیرش را به سمت مقصد طی میکند. VPI نیز برای کاهش جدول سوئیچینگ برای بعضی حلقههای مجازی که مسیر مشترک دارند، مفید است. به بیان سادهتر این دو عدد به سادگی به تجهیزات DSL در دو طرف ارتباط میگوید، ارتباط برقرار میشود. برای این که موقع واردکردن VPI و VCI اشتباه نکنید، توجه داشته باشید عدد مربوط به VPI کوچک تر از VCI است. توجه داشته باشید اگر VPI یا VCI را اشتباه وارد کنید به هیچ وجه نمیتوانید اینترنت داشته باشید. در خیلی از موارد VPI و VCI به ترتیب 0 و 35 است. عدد مربوط را نیز میتوانید از پشتیبان ADSL یا مخابرات محل سکونت تان بپرسید.
مرحله 2 ـ تنظیمات مودم ADSL – پروتکل ارتباطی
در این مرحله از شما پرسیده میشود پروتکل ارتباطیتان چیست. در این بخش گزینه PPPOE را انتخاب کنید.
مرحله 3 ـ نام کاربری و رمز عبور Username، Password
این قسمت مربوط به شناسه و پسوردی است که از شرکت ارائهکننده ADSL گرفتهاید که باید در این قسمت وارد کنید.
مرحله 4ـ تنظیمات مربوط به شبکه WiFi یا شبکه بیسیم
این مرحله مختص مودمهای وایرلس است و مودمهای سیمی این تنظیمات را ندارند. حالا نوبت آن رسیده است که برای شبکه وایرلسی که مودم ADSLتان ارائه میکند اسمی تعریف کرده و برای اینکه هر کس نتواند به آن وصل شود، پسوردی نیز برای آن برگزینید.
در این مرحله شما باید یک SSID برای مودمتان تنظیم کنید SSID یا Service Set Identifier در واقع یک شناسه برای شبکه بیسیم شماست. به طور خلاصه SSID همان نام شبکه بیسیم است که هنگام جستجوی شبکههای وای فای با موبایل، تبلت یا لپتاپ در دسترس قرار میگیرد. این اسم را هر چیزی که دوست دارید میتوانید انتخاب کنید، فقط دقت داشته باشید اسمی انتخاب کنید که خیلی راحت برای شما قابل شناسایی باشد.
تنظیمات امنیتی شبکه وای فای را هم به ترتیب زیر وارد کنید:
Network Authentications یا روش اعتبار سنجی شبکه: برای این قسمت گزینه WPA-PSK را انتخاب کنید.
Encryption key PSK یا همان رمز وای فای: در این قسمت رمز دلخواهتان را وارد کنید. این رمز در واقع رمز شبکه WiFi شماست. این رمز باید حداقل هشت کاراکتر داشته و بهتر است ترکیبی از اعداد و حروف باشد. توجه داشته باشید اگر کسی این رمز را داشته باشد میتواند به صورت بیسیم اینترنت شما استفاده کند. (تا شعاع حدود 50 متری)
WPA Encryption یا روش کدکردن دیتا: این گزینه را هم روی AES تنظیم کنید.
تقریبا تنظیمات اولیه تمام شد، باز هم توجه داشته باشید در صورت بروز هر مشکلی پشتیبانی شرکت ارائهکننده ADSL ملزم به رفع آن است. کافی است با یک تماس تلفنی مشکل خود را مطرح کنید.
پسورد فایل ارسالی :
http://s7.picofile.com/file/8240512384/Power_Point_2013_p30download_com.pdf.html
دانشجویان عزیز مهلت ارسال پروژه ارائه ی مطلب تا تاریخ 3/3/95 میباشد .
شما میتوانید اسلاید های تدریس درس کارآفرینی را از اینجا دریافت کنید .