خاموش و روشن کردن کامپیوتر یا خاموش نکردن آن در شب
اما از طرف دیگر، کامپیوتر یک وسیله الکترونیکی است و مانند دیگر وسایل الکترونیکی نیاز دارد که گاه به گاه خاموش شود، چرا که در این صورت میزان عمر مفید قطعات آن افزایش می یابد.
نیازی به نصب آنتی ویروس نیست
دو دلیل عمده ای که برای عدم نیاز به نصب آنتی ویروس گفته می شود این است که، "من از مک استفاده می کنم و کامپیوتر های مک ویروسی نمی شوند" و "من در اینترنت وارد سایت های غیر مجاز نمی شوم".
هردوی این جملات غلط هستند و شما همیشه به یک آنتی ویروس نیاز دارید.
در رابطه با مبحث مک، کامپیوتر های مک در گذشته نسبت به ویروس ها مقاوم بودند، در حالی که کامپیوتر های ویندوز بدلیل اینکه برای بازار نرم افزاری آزاد، راه را برای توسعه دهندگان نرم افزاری باز می گذاشت، بیشتر مورد توجه هکر ها قرار می گرفت. اما مدتی است که مک نیز به سمت بازار ویندوز خیز برداشته، و این یعنی راه برای هکر ها باز می شود و مک دیگر مثل قبل امن نیست.
درباره کاربرانی که می گویند ما بصورت امن فعالیت می کنیم، باید گفت که یک کامپیوتر همیشه در معرض ویروس قرار دارد و هیچگاه نمی توان ادعا کرد که یک کامپیوتر امکان ندارد که به ویروس آلوده شود.

هر زمانی که یک کامپیوتر با کندی سرعت مواجه می شود، رایج ترین و اشتباه ترین چیزی که به آن نسبت داده می شود، بد افزار است. اما رایج ترین مسئله اسن است که شاید تعداد زیادی برنامه در حال اجرا بصورت پس زمینه هستند. مانند پلاگین های بلا استفاده و Add on ها که فعالیت CPU را افزایش می دهند. و یا همچنین کافی نبودن فضای RAM و یا حافظه دائم، و یا حتی یک ایراد سخت افزاری. حتی فرسوده شدن کامپیوتر نیز می تواند موجب کندی سرعت شود.
کامپیوتر هایی که سیستم عاملشان ویندوز است، دارای یک واحد دیفرگ کردن خودکار هستند که در بازه های زمانی از پیش تعیین شده بصورت پس زمینه فعالیت می کنند. در کامپیوتر های مک نیز فایل های سیستمی وجود دارند که فایل های دیگر را بصورت خودکار تحت پردازشی با عنوان HFC یا Hot File adaptive Clustring به معنی دسته بندی فایل های تطبیق پذیر، دیفرگ می کنند.
به علاوه اینکه، بسیاری از کامپیوتر های مدرن امروزه مجهز به SSD یا حافظه Flash هستند که دیفرگ کردن موجب صدمه زدن به آنها می شود.
سلام دوستان عزیزم .. تنظیمات پیشفرض adsl را از متن زیر بیاموزید . توجه کنید دستورالعمل ها را دقیق وارد کنید .
تنظیمات مودم ADSL
برای ورود به صفحه تنظیمات مودم ADSL ابتدا در نوار نشانی مرورگرتان 192.168.1.1 را وارد کنید. بعد از اینکه به این نشانی رفتید کادری باز میشود که از شما نام کاربری و رمز عبور میخواهد.
این نام کاربری و رمز عبور مربوط به صفحه تنظیمات مودم ADSL شماست تا هر کسی به تنظیمات مودم شما دسترسی نداشته باشد. نام کاربری و رمز عبور بسیاری از مودمهای ADSL همان کلمه admin است. اگر نشانی مودم و رمز و شناسهاش چنانچه گفته شد نبود، به راهنمای داخل جعبه مودم مراجعه کنید.
تنظیمات مودم ADSL با استفاده از Setup Wizard
واژه Wizard در لغت به معنای جادوگر است، اما در دنیای نرم افزار به برنامه های کمکی کوچکی گفته میشود که برای تنظیمات یک نرمافزار، ابتدا یکسری اطلاعات را از کاربر گرفته سپس تمام کارها را طبق سفارش کاربر انجام میدهد. در بخش تنظیمات هریک از مودمهای ADSL که دقت کنید میتوانید یک گزینه با عنوان Setup Wizard یا Quick Setup را پیدا کنید. روی این گزینه کلیک کنید.
در هر مرحله یک فرم کوچک وجود دارد که در اینجا به آنها خواهیم پرداخت:
مرحله 1 ـ تنظیمات مربوط به VPI و VCI
VPI همراه VCI برای شناسایی مقصد بعدی یک سلول در زمان عبور بهوسیله یکسری سوئیچهای ATM به کار می رود و مسیرش را به سمت مقصد طی میکند. VPI نیز برای کاهش جدول سوئیچینگ برای بعضی حلقههای مجازی که مسیر مشترک دارند، مفید است. به بیان سادهتر این دو عدد به سادگی به تجهیزات DSL در دو طرف ارتباط میگوید، ارتباط برقرار میشود. برای این که موقع واردکردن VPI و VCI اشتباه نکنید، توجه داشته باشید عدد مربوط به VPI کوچک تر از VCI است. توجه داشته باشید اگر VPI یا VCI را اشتباه وارد کنید به هیچ وجه نمیتوانید اینترنت داشته باشید. در خیلی از موارد VPI و VCI به ترتیب 0 و 35 است. عدد مربوط را نیز میتوانید از پشتیبان ADSL یا مخابرات محل سکونت تان بپرسید.
مرحله 2 ـ تنظیمات مودم ADSL – پروتکل ارتباطی
در این مرحله از شما پرسیده میشود پروتکل ارتباطیتان چیست. در این بخش گزینه PPPOE را انتخاب کنید.
مرحله 3 ـ نام کاربری و رمز عبور Username، Password
این قسمت مربوط به شناسه و پسوردی است که از شرکت ارائهکننده ADSL گرفتهاید که باید در این قسمت وارد کنید.
مرحله 4ـ تنظیمات مربوط به شبکه WiFi یا شبکه بیسیم
این مرحله مختص مودمهای وایرلس است و مودمهای سیمی این تنظیمات را ندارند. حالا نوبت آن رسیده است که برای شبکه وایرلسی که مودم ADSLتان ارائه میکند اسمی تعریف کرده و برای اینکه هر کس نتواند به آن وصل شود، پسوردی نیز برای آن برگزینید.
در این مرحله شما باید یک SSID برای مودمتان تنظیم کنید SSID یا Service Set Identifier در واقع یک شناسه برای شبکه بیسیم شماست. به طور خلاصه SSID همان نام شبکه بیسیم است که هنگام جستجوی شبکههای وای فای با موبایل، تبلت یا لپتاپ در دسترس قرار میگیرد. این اسم را هر چیزی که دوست دارید میتوانید انتخاب کنید، فقط دقت داشته باشید اسمی انتخاب کنید که خیلی راحت برای شما قابل شناسایی باشد.
تنظیمات امنیتی شبکه وای فای را هم به ترتیب زیر وارد کنید:
Network Authentications یا روش اعتبار سنجی شبکه: برای این قسمت گزینه WPA-PSK را انتخاب کنید.
Encryption key PSK یا همان رمز وای فای: در این قسمت رمز دلخواهتان را وارد کنید. این رمز در واقع رمز شبکه WiFi شماست. این رمز باید حداقل هشت کاراکتر داشته و بهتر است ترکیبی از اعداد و حروف باشد. توجه داشته باشید اگر کسی این رمز را داشته باشد میتواند به صورت بیسیم اینترنت شما استفاده کند. (تا شعاع حدود 50 متری)
WPA Encryption یا روش کدکردن دیتا: این گزینه را هم روی AES تنظیم کنید.
تقریبا تنظیمات اولیه تمام شد، باز هم توجه داشته باشید در صورت بروز هر مشکلی پشتیبانی شرکت ارائهکننده ADSL ملزم به رفع آن است. کافی است با یک تماس تلفنی مشکل خود را مطرح کنید.
پسورد فایل ارسالی :
http://s7.picofile.com/file/8240512384/Power_Point_2013_p30download_com.pdf.html